Τι πίστευε ο μέσος ψηφοφόρος, τι μας λέγανε, τι γίνεται...

Τα κόμματα που θέλουν να πετύχουν δεν στοχεύουν στους σκεπτόμενους πολιτικοποιημένους ψηφοφόρους. Αυτό είναι σίγουρο. Τα κόμματα που θέλουν να πετύχουν έχουν στόχο τους τους φοβισμένους, τους πουλημένους, τους αδιάφορους για πράγματα έξω από το συμφέρον τους και φυσικά τους ευκολόπιστους. Χωρίς να θέλω να προσβάλω (γιατί μπορεί και εγώ να είμαι ανάμεσά τους) αυτοί είναι η μεγάλη πλειοψηφία των ψηφοφόρων.

Πριν τις εκλογές λοιπόν τα κόμματα εξουσίας ενώ είχαν ψηφίσει μέτρα για να ληφθούν μέσα στο καλοκαίρι μας έλεγαν ότι θα επαναδιαπραγματευτούν, ότι δεν θα βάλουν νέα μέτρα και όταν τους αναφέραμε "τα έχετε ήδη ψηφίσει" σφύριζαν αδιάφορα και δεν απαντούσαν. Οι ψηφοφόροι δεν έλεγαν ότι έχουν ψηφιστεί τα μέτρα, αλλά αν βγει άλλη κυβέρνηση κάτι θα κάνει γιατί ξέρει ότι αλλιώς δεν θα ξαναβγεί...

Τι λέγαμε εμείς; Λέγαμε ότι όποιος και να βγει δεν υπάρχει περίπτωση να κάνει αυτά που λέει γιατί απλά δεν γίνονται. Λέγαμε (μαζί με ελάχιστους άλλους) ότι χρειάζονται πραγματικές μεταρρυθμίσεις και όχι κάθετα μέτρα λιτότητας. Χρειάζεται αλλαγή του τρόπου λειτουργίας του κράτους ώστε να εξαφανιστεί η σπατάλη και η διαφθορά που είναι το πραγματικό πρόβλημα της χώρας και όχι οι "υψηλοί" μισθοί των υπαλλήλων.

Κανείς όμως από τους "μεγάλους" δεν μιλούσε για τέτοια πράγματα. Γιατί αυτά είναι κόκκινο πανί για τους βολεμένους του συστήματος. Η διαπλοκή συντηρεί έναν στρατό προπαγανδιστών και εξαγορασμένων ψηφοφόρων.

Πείτε μου ποιος απατεώνας που παίρνει επίδομα τυφλού ενώ οδηγεί φορτηγό θα ψηφίσει κάποιον που υπόσχεται να σταματήσει την απάτη; Ποιος δημόσιος υπάλληλος που εργάζεται 30 ώρες την εβδομάδα και παίρνει γρηγορόσημα για να προχωρήσει μια δουλειά θα δεχτεί μηχανογράφηση ώστε να πρέπει να διεκπεραιώσει μια εργασία χωρίς επαφή με τον πολίτη και με απόλυτη σειρά προτεραιότητας; Όλους αυτούς τους συμφέρει να διατηρούν το κλίμα τρόμου για το άγνωστο. Θεωρούν ότι είναι καλύτερα να βασιλεύει κανείς στην κόλαση παρά να υπηρετεί στον παράδεισο...

Πόσο ακόμα όμως αντέχει το κράτος μας χωρίς τις απαραίτητες αλλαγές; Τι ακριβώς συμβαίνει και πως μπορούμε να αντιμετωπίσουμε μια πιθανή κατάρρευση του κοινωνικού ιστού; Δυστυχώς οι κυβερνώντες είναι προστατευμένοι από ένα σύστημα πραιτοριανών και δεν έχουν επαφή με την πραγματικότητα όσο και να λένε το αντίθετο. Παράδειγμα ο υπουργός Δημοσίας Τάξεως που επισκεπτόμενος το κέντρο (και μάλιστα σε σχετικά καλή περίοδο) είπε ότι κάτι τέτοιο δεν το είχε ούτε φανταστεί!!! Οπότε δεν περιμένω να καταλάβουν τι συμβαίνει. Συνεχίζουν στον ίδιο δρόμο λαϊκισμού και καταστροφής.

Για αυτό το λόγο πρέπει όλοι οι συνειδητοποιημένοι πολίτες να ενημερώνεστε και να ενημερώνετε. Να γνωρίζετε τι συμβαίνει και να ξεχωρίζετε τον μύθο από την πραγματικότητα. Να καταγγέλλετε την αδικία και να μην αφήνετε να περνάει κάτι χωρίς απάντηση. Να αρνείστε την συμμετοχή σε οτιδήποτε φέρνει την χώρα κοντύτερα στον γκρεμό. Καλύτερα ένα μικρό σοκ τώρα, παρά το χάος που θα ακολουθήσει μια πιθανή κατάρρευση.