Πέμπτη, Μαΐου 10, 2012

Το πολιτικό σύστημα του Αύριο. Πέρα από τους ηγέτες...

Στο σημερινό πολιτικό σύστημα έχουμε συνηθίσει να περιμένουμε τις λύσεις έτοιμες, στο πιάτο, από ηγέτες και τις παρατάξεις τους που συνήθως αποτελούνται από μία μικρή ομάδα πολιτικών και συμβούλων. Το αποτέλεσμα το ζούμε. Πλήρης διάλυση του κράτους, των υποδομών του, αδιαφάνεια παντού και διαφθορά.

Ως πολίτες, το 99,99% δεν μπορούμε να συμμετέχουμε σε καμία απόφαση δεν μπορούμε να λάβουμε  μέρος σε καμία συζήτηση και δεν μπορούμε να κάνουμε καμία πρόταση για λύση κάποιου προβλήματος.

Στο αυριανό πολιτικό σύστημα ο πολίτης είναι το κέντρο. Όχι οι παρυφές που απλά δίνουν μία ψήφο ανά τετραετία. Στο αυριανό πολιτικό σύστημα ως πολίτες συμμετέχουμε καθημερινά όπου μας ενδιαφέρει είτε πρόκειται για την τοπική κοινωνία, την περιφέρειά μας, την χώρα μας ή την Ευρώπη.

Στο αυριανό πολιτικό σύστημα ως πολίτες είμαστε ενημερωμένοι και όχι καθοδηγούμενοι. Έχουμε πρόσβαση στις πληροφορίες του κράτους και εμείς έχουμε τον έλεγχο. Μπορούμε να προτείνουμε νόμους, να καταργήσουμε νόμους, να ακυρώσουμε ή να επικυρώσουμε συμβάσεις, να διαλέξουμε με δημοψηφίσματα την πορεία μας.

Το αυριανό πολιτικό σύστημα δεν αποτελεί απλά μια παραλλαγή του σημερινού. Είναι η εξέλιξη που επιτρέπει να επικεντρωθούμε στην λύση προβλημάτων και στην βελτίωση της ζωής μας σε αντίθεση με το σημερινό σύστημα διαχείρισης της εξουσίας.

Πολλοί θα προσπαθήσουν να μας πείσουν ότι η συμμετοχή πολλών είναι αδύνατη ή αντιπαραγωγική. Είναι όμως σοφιστεία. Γιατί δεν συμμετέχουμε όλοι σε όλα. Συμμετέχουμε όπου θεωρούμε ότι μπορούμε να βοηθήσουμε περισσότερο. Επίσης άλλοι συμμετέχουμε με προτάσεις, άλλοι με ιδέες και επιχειρήματα και άλλοι με την ψήφο μας. Η οργάνωση έρχεται με φυσικό τρόπο.

Η ενημέρωση, η διαφάνεια και η άμεση δημοκρατία είναι τα κλειδιά.

Σε αυτή την πρόταση συνοψίζεται η θέση του Κόμματος Πειρατών Ελλάδας. Αυτή την απάντηση δίνω όποτε με ρωτάνε για το που βρισκόμαστε στον άξονα αριστερά-κέντρο-δεξιά. Βρισκόμαστε πάνω και πέρα από αυτόν τον άξονα, στο νέο πολιτικό σύστημα του 21ου αιώνα που προσβλέπει σε λύσεις και βελτίωση της ζωής μας. Όχι σε ιδεολογικές αγκυλώσεις του παρελθόντος που μας έχουν φέρει σε αυτή την κατάσταση.

Οι Πειρατές βγήκαν από την ανάγκη να εκφραστεί μια ιδέα που ενώ είναι αυτονόητη, την έχουμε αφήσει στην άκρη γιατί ίσως φοβόμαστε να αλλάξουμε ένα σύστημα με ηγέτες εκατοντάδων ή και χιλιάδων ετών που μας έχει απαλλάξει από ευθύνες αλλά και που μας οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια από την μία καταστροφή στην άλλη. Πλέον πρέπει να δεχτούμε ότι η εποχή των ηγετών πέρασε. Καιρός να πάρουμε με ωριμότητα και νηφαλιότητα μόνοι μας τις τύχες μας στα δικά μας χέρια. 

6 σχόλια:

Symeon Papadopoulos είπε...

Το προτεινόμενο μοντέλο διακυβέρνησης από τους Πειρατές είναι σίγουρα το μοντέλο διακυβέρνησης του μέλλοντος. Κοιτάζοντας όμως κάποιος το παρόν, αναρωτιέται αν η Ελληνική κοινωνία (και όχι μόνο) είναι ώριμη να υποστηρίξει κάτι τέτοιο άμεσα.

Συνεπώς, θεωρώ ότι σημαντικό κομμάτι της προσπάθειας των Πειρατών πρέπει να αφιερωθεί στην κατάρτιση ενός μεταβατικού πλάνου από τη σημερινή κατάσταση στην ιδεατή (αλλά καθ'όλα ρεαλιστική κατά τη γνώμη μου) σε βάθος χρόνου. Με ένα καλά τεκμηριωμένο πλάνο μετάβασης νομίζω θα είναι δυνατή και η προσέλκυση κρίσιμης μάζας ψηφοφόρων, ωστέ σταδιακά οι (σήμερα) ριζοσπαστικές ιδέες των Πειρατών να αποκτήσουν ευρύτερη απήχηση και στήριξη.

Βασίλειος Περαντζάκης είπε...

Φυσικά και δεν περιμένουμε να αλλάξει η κοινωνία σε μία μέρα ή σε δύο-τρεις εκλογικές αναμετρήσεις. Για αυτό το λόγο και το πρόγραμμά μας δεν περιέχει τα πάντα. Μόνο τις αρχές πάνω στις οποίες θα χτιστεί αυτό το μέλλον.

Η αρχή είναι το ήμισυ του παντός...

Ανώνυμος είπε...

Ξέρετε την έννοια της λέξης utopia,γιατί αυτό προτείνετε.Λίγος ρεαλισμός δεν βλάπτει...

Βασίλειος Περαντζάκης είπε...

Ουτοπία, υπάρχει και στην Ελληνική γλώσσα, θα είναι να συμφωνούμε όλοι σε όλα και να φτιάξουμε έναν παράδεισο.

Εδώ δεν μιλάμε για αυτό. Μιλάμε μόνο για ένα σύστημα που βελτιώνει το υπάρχον και φυσικά μιλάμε ρεαλιστικά. Αυτά θα γίνουν με μικρά και λογικά βήματα. Η συμμετοχή προαπαιτεί σχετική παιδεία. Επίσης η κριτική σκέψη προαπαιτεί σχετική παιδεία.

Όμως αυτά που λέμε λειτουργούν ήδη σε άλλες κοινωνίες που δεν είναι ουτοπίες. Οι συγκεκριμένες προτάσεις εφαρμόζονται από χώρες όπως η Ελβετία ή η Νορβηγία.

Εσύ σε πιο σημείο εντοπίζεις την ουτοπία;

Ανώνυμος είπε...

Βασίλη,κάνεις κι εσύ ένα θεμελιώδες λάθος:Δεν είμαστε η Ελβετία,δεν είμαστε η Νορβηγία,είμαστε η Ελλάδα.Δεν συγκρίνεις ίδια πράγματα.

Βασίλειος Περαντζάκης είπε...

Που ακριβώς είναι το θεμελιώδες λάθος; Γιατί αυτό που λέμε είναι ότι προς τα εκεί θέλουμε να πάμε. Το ξέρουμε ότι εδώ είναι Ελλάδα. Αν με αυτό εννοείς όμως ότι δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα, διαφωνώ καθέτως και το θεμελιώδες λάθος είναι δικό σου. :-)