Τα κόμματα που αναλαμβάνουν εκ περιτροπής την εξουσία έχουν περιοριστεί στην διαχείρηση του κράτους. Για κάποιο λόγο είναι ανίκανα να λύσουν σχεδόν οποιοδήποτε πρόβλημα. Υπουργοί κάνουν πομπώδεις ανακοινώσεις και μετά από λίγο καιρό το θέμα είτε έχει ξεχαστεί και έχει παραπεμφθεί στις καλένδες, ή αν πλησιάζουν εκλογές, όπως τώρα, φωνάζουν τις κάμερες για να δείξουν πόσο έχουν προχωρήσει στα... σκηνικά.
Ψηφίζουν νομοσχέδια που δεσμεύουν την χώρα με χίλιους τρόπους και μετά μας λένε ότι δεν τα διάβασαν με περιττό θράσος. Καθυστερούν διαρθρωτικές αλλαγές τις οποίες έχουν υποσχεθεί στους εταίρους μας, και τις οποίες μάχονταν λυσσαλέα πριν γίνουν κυβέρνηση ενώ αντιθέτως βιάζονται να κόψουν τον μισθό του χαμηλοσυνταξιούχου γιατί προφανώς αυτός φταίει που καταρρέει το σύστημά τους.
Χρησιμοποιούν ακραία φρασεολογία προς άγραν ψήφων χωρίς να προτείνουν και πάλι κάτι συγκεκριμένο. Πετάνε απλά συνθήματα.
Ψηφίζουν δεκάδες, εκατοντάδες νόμους, τροπολογίες επί τροπολογιών, κάνουν πειράματα με την οικονομία και όταν δεν έχουν αποτέλεσμα απλά ξεκινάνε ένα καινούριο πείραμα. Χωρίς σκέψη, χωρίς μελέτη.
Πιστεύω ότι σχεδόν όλα τα προβλήματα έχουν μία λύση. Για να βρεθεί όμως πρέπει να είμαστε ενημερωμένοι και να συμμετέχουμε. Πρέπει οι πολίτες να είναι ενημερωμένοι. Να συμμετέχουν. Σήμερα οι πολίτες δεν αισθάνονται ενήμεροι και όσο για συμμετοχή... ούτε για αστείο δεν θα ονόμαζα μόνο τις εκλογές, συμμετοχή. Εκλογές που ξεχνάμε τον βουλευτή για 4 χρόνια στα έδρανα να κάνει του κεφαλιού του (ή του αρχηγού του) δεν είναι συμμετοχή. Είναι παράδοση.
Υπάρχει μια γενικευμένη απογοήτευση. Την βλέπουμε στους χώρους εργασία μας, στο σπίτι μας, στα μάτια των νέων. Υπάρχει επίσης και απογοήτευση για το υπάρχον πολιτικό σύστημα που πνίγει κάθε πρωτοβουλία του πολίτη και του αφαιρεί τον λόγο.
Εσείς πιστεύετε ότι οι ίδιοι άνθρωποι που δημιούργησαν, έθρεψαν και διατήρησαν αυτό το προβληματικό κράτος είναι σε θέση να το διορθώσουν; Επειδή απλά το υπόσχονται; Εγώ πάντως όχι.
Θα το σώσω εγώ; Όχι φυσικά. Ούτε υπόσχομαι κάτι τέτοιο, ούτε μπορώ. Κανείς μας δεν μπορεί μόνος του. Μπορούμε όμως όλοι μαζί. Και όταν λέω όλοι... εννοώ όλοι. Εγώ, ο Ανέστης, ο Θανάσης, η Μαρία... εσείς. Μπορούμε να καθίσουμε και να βρούμε μία λύση σε κάθε πρόβλημα. Να συμφωνήσουμε με δημοκρατικές διαδικασίες ότι θα την εφαρμόσουμε μαζί και να την εφαρμόσουμε. Από το μαζί τα φάγαμε, στο μαζί τα φτιάξαμε...
Αυτό που φέρνει στην πολιτική σκηνή το Κόμμα Πειρατών Ελλάδας δεν είναι απλά μια νέα πρωτοβουλία ή ένα συμπληρωματικό κίνημα. Είναι αλλαγή όλης της σκηνής. Αυτό θέλουμε να πούμε στον κόσμο και να τον πείσουμε να βοηθήσει συμμετέχοντας ενεργά όπου μπορεί και θέλει, από την επομένη των εκλογών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου