Δεν είναι όμως θρίλερ. Είναι λύτρωση. Και να περιμένουν ότι θα υπάρξουν και πολλές εκπλήξεις. Όχι 9, αλλά 15 κόμματα μπορεί να μπουν στην βουλή. Θα αναγκαστούν όλοι οι πολιτικοί να σκεφτούν με διαφορετικό τρόπο για να φτάσουν σε συμφωνία σχηματισμού κυβέρνησης. Ξεχάστε τις εύκολες πλειοψηφίες και τις απειλές για διαγραφές.
Σχετικά τώρα με τους συσχετισμούς, πολλούς του προβληματίζει ότι φαίνεται να περνάει το κατώφλι της βουλής η Χρυσή Αυγή... Μα γιατί; Αφού αυτοί το προκάλεσαν με την αδιαφορία τους για προβλήματα του κόσμου. Ο πολίτης δεν ενδιαφέρεται για κορώνες και ιδεολογικά φοβικά σύνδρομα όταν έχει να παίξει με την ζωή του και την ζωή των παιδιών του. Τότε θα απευθυνθεί σε αυτόν που υποσχέθηκε ότι θα του λύσει το πρόβλημα ριζικά, και όχι σε αυτόν που τον λοιδορεί ως ρατσιστή ενώ του υποσχέθηκε άλλα.
Ο μέσος πολίτης ιεραρχεί τις ανάγκες του και την πιο σημαντική την τοποθετεί στην κορυφή και ψηφίζει αυτόν που θεωρεί ότι θα τον "βολέψει". Δεν λειτουργεί πολιτικά με την γενική έννοια. Είναι αναμενόμενο στην σημερινή κοινωνία που έχει γαλουχηθεί με αυστηρά καταναλωτικά κριτήρια. Δεν είναι όμως και φταίχτης ο πολίτης. Οι φταίχτες είναι οι πολιτικοί που θεωρούσαν ότι αρκούσε να ικανοποιήσουν μόνο ένα πράγμα για να αρπάξουν την ψήφο και λειτουργούσαν (και συνεχίζουν να λειτουργούν) σαν τυχοδιώκτες.
Για παράδειγμα, σήμερα έχει δημιουργηθεί μια νέα γενιά νεόπτωχων λόγω των μεγάλων μειώσεων σε μισθούς και συντάξεις. Βγαίνει λοιπόν ο Σαμαράς και λέει ότι προτεραιότητά του είναι να αποκαταστήσει τις χαμηλές συντάξεις και τους μισθούς μέχρι ένα όριο. Λεφτά θα βρει από την ανάπτυξη που θα επιτευχθεί... κάπως. Προσωπικά θεωρώ ότι έχει ένα δίκιο, αλλά τα μέτρα που λέει για την ανάπτυξη είναι ημίμετρα χωρίς τρομακτικές αλλαγές στην λειτουργία του κράτους. Οπότε αυτό που κάνει χωρίς να εξηγεί είναι τυχοδιωκτισμός. Θέλει να αρπάξει όσο το δυνατόν περισσότερους ψήφους από μια αυξανόμενη δεξαμενή ψήφων. Από την άλλη έχουμε τον Βενιζέλο, τον υπουργό που επέβαλε τις μεγαλύτερες μειώσεις που έχουν γίνει ποτέ στην ιστορία Ευρωπαϊκού κράτους, να λέει ότι ο Σαμαράς λέει λίγα, ενώ ο ίδιος θα κάνει περισσότερα. Αυτός τώρα, όχι απλά είναι τυχοδιώκτης αλλά είναι και επικίνδυνος λαϊκιστής. Γιατί βασίζει τις υποσχέσεις του σε χρήματα που δεν έχει το κράτος και δεν ελπίζει και να αποκτήσει πριν το 2020 (σύμφωνα πάλι με τις δικές τους γελοίες αναλύσεις).
Έτσι όπως πάμε, με τους παλαιούς πολιτικούς συσχετισμούς η Ελλάδα θα έχει σοβαρό πρόβλημα για τα επόμενα 50 χρόνια γιατί σε ένα με δύο χρόνια το πολύ θα καταρρεύσει η οικονομία και θα σταματήσει κάθε παραγωγική δραστηριότητα. Θα πάμε πίσω στην δεκαετία του 40... Για αυτό το λόγω λύτρωση θα έρθει μόνο αν αναγκαστούν να λειτουργήσουν διαφορετικά οι πολιτικοί με βάση το συλλογικό συμφέρον. Μάλιστα ευελπιστώ να είναι ακόμα χειρότερα για τα υπάρχοντα κόμματα τα αποτελέσματα των εκλογών ώστε να πάθουν ένα ισχυρό σοκ. Μόνο έτσι θα αλλάξει το σύστημα προς κάτι καλύτερο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου