Οι αλλαγές που δεχόμαστε

Οι αλλαγές που δεχόμαστε τα τελευταία χρόνια ως δεδομένες μήπως έχουν καταστρέψει την δυνατότητα για ευτυχία της δικιάς μας γενιάς και των επόμενων;

Σκεφτείτε μόνο ότι σήμερα τα παιδιά δεν παίζουν στις γειτονιές, πράγμα που κάναμε εμείς πριν από 20 χρόνια μόλις. Τότε ακούγαμε τους γονείς μας να λένε για τα παλιά καλά χρόνια και γελάγαμε... Και σήμερα αν το σκεφτούμε πρέπει να κλαίμε.

Γιατί τα παλιά καλά χρόνια που λέγανε τότε οι δικοί μας είχαν να κάνουν με την ζωή στις γειτονιές. Τότε δεν χρειαζόταν να κλειδώνουν τις πόρτες τους ούτε το βράδυ, πράγμα που έκαναν ήδη όταν ήμασταν εμείς παιδιά.

Τι είναι αυτό που οδήγησε σε τόσο μεγάλες αλλαγές; Γιατί μάλλον δεν φταίει μόνο η τεχνολογία ή η επιστήμη για το ότι το παιδί δεν βγαίνει να παίξει στο δρόμο. Δεν βγαίνει γιατί φοβούνται οι γονείς μην περάσει κανένας ανώμαλος, κανένας κλέφτης ή κανένας ασυνειδήτος οδηγός και το παρασύρει.

Γιατί δεν ήταν έτσι στα χρόνια μας; Και πως θα είναι όταν τα δικά μας παιδιά ενηλικιωθούν για τα δικά τους; Μήπως ο ατομικισμός μας μας καταστρέφει; Τι άλλαξε τόσο πολύ αυτά τα 20-κάτι χρόνια;

Δεν θα δώσω τα δικά μου συμπεράσματα εδώ. Σκεφτείτε το και βγάλτε τα δικά σας...