Lordi και υποκρισία

Μετά από έναν συνεχή βομβαρδισμό για την σίγουρη νίκη της κυρίας Βίσση στην Eurovision, η ένατη θέση ήρθε ως σοκ... Αμέσως όλοι ξεκίνησαν να ερμηνεύσουν την νίκη των τερατόμορφων Lordi. Και εδώ έχουμε την υποκρισία...

Τα ημίγυμνα κορμιά νεαρών (ή όχι και τόσο νεαρών) γυναικών (και ανδρών) δεν πειράζουν κανέναν... αλλά μόλις είδαν την εκκεντρική εμφάνιση και το show, γιατί για show πρόκειται, των Lordi, έγιναν όλοι θρησκόληπτοι, πουριτανοί.

Ξαφνικά άρχισαν να αναρωτιόνται που πάει η νεολαία μας. Ξαφνικά θυμήθηκαν ότι υπάρχει η νεολαία.

Ε λοιπόν... μπράβο στην νεολαία που ενδιαφέρθηκε να σταματήσει επιτέλους αυτή την ανοησία της Eurovision με τα pop αντίγραφα κάθε χρόνο και να δώσει την νίκη όχι σε φίρμες αλλά σε καλλιτέχνες.

Η μονιμότητα στο Δημόσιο.

Τι καλό έχει φέρει η μονιμότητα στο Δημόσιο; Γιατί οι υπάλληλοί του έχουν ένα τέτοιο πλεονέκτημα απέναντι στους υπόλοιπους εργαζόμενους; Έχει αποτρέψει η μονιμότητα την κομματικοποίηση του κράτους;

Τίποτα, γιατί έτσι, και όχι είναι οι απαντήσεις στα παραπάνω ερωτήματα.

Γιατί λοιπόν να μην καταργηθεί; Γιατί είναι κεκτημένο απαντάνε οι συνδικαλιστές. Μα τα κεκτημένα είναι πάντα δίκαια και σωστά; Δηλαδή αν τους πούμε να καταργηθεί το οκτάωρο και πάμε στο επτάωρο θα αρνηθούν γιατί το οκτάωρο είναι κεκτημένο;

Τι έχει φέρει η μονιμότητα στο Δημόσιο; Απάντηση: Την ασυνέπεια, την ατιμωρησία και την τεμπελιά. Ασυνέπεια, γιατί ο κάθε υπάλληλος κάνει ότι του καπνίσει βασιζόμενος στην ατιμωρησία. Τεμπελιά, γιατί εργάζονται λιγότερες ώρες και συνήθως, ανάλογα την υπηρεσία τους είναι τόσο υπεράριθμοι που υπάρχουν τρία ή τέσσερα άτομα για την ίδια δουλειά.

Έχει αποτρέψει η μονιμότητα την κομματικοποίηση; Απάντηση: Όχι φυσικά. Όλοι γνωρίζουμε πως η πελατειακές σχέσεις που ανέπτυξαν σε τέχνη οικυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ έχουν γεμίσει το δημόσιο με άχρηστους υπαλλήλους.

Οπότε όλα όσα λένε ότι θα φέρει η κατάργηση της μονιμότητας τα έχουμε ήδη υποστεί. Μήπως λοιπόν η φοβούνται ότι η κατάργηση της μονιμότητας θα φέρει την συνέπεια, την τιμωρία για την ατασθαλία και την εργασία; Απάντηση: Ναι.

ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΔΕΞΙΑ… Για να γνωρίζουν οι νέοι...

Παραθέτω αυτούσιο το σημερινό άρθρο του Δημήτρη Ρίζου στον Αδέσμευτο τύπο:

ΕΠΕΙΔΗ ο… ανανεωτής και προοδευτικός» Αρχηγός Γιωργάκης άρχισε να αναμασά πάλι το βλακώδες εκείνο ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει Δεξιά»…

…Και επειδή και τα Γιουσοφοπαπαγαλάκια τους αναμασούν νύχτα – μέρα βλακωδώς τα περί επάρατης Δεξιάς»…

Εγώ θα επαναλάβω παλαιότερο καταλυτικό άρθρο μου, που βασίστηκε σε καταγραφή ομολογιών διαπρεπών αριστερών από τον δημοσιογράφο και ευρωβουλευτή Γιάννη Μαρίνο.

Επαναλαμβάνω, λοιπόν, το άρθρο του Γιάννη Μαρίνου (από το Βήμα»):

…Παρουσιάζοντας στο Μέγαρο Μουσικής το Αρχείο Καραμανλή είχα μεταξύ άλλων τονίσει στην ομιλία μου και τα εξής: Από την εποχή του Καραμανλή της ΕΡΕ και μετά άρχισε η διαδικασία της βαθμιαίας εξαφάνισης των διχαστικών νόμων και πρακτικών με την κατάργηση των στρατοπέδων συγκέντρωσης, με την αποφυλάκιση των κρατουμένων (του το έχει αναγνωρίσει ο Χ. Φλωράκης), με το σταμάτημα των εκτελέσεων (οι τελευταίες έγιναν επί κυβερνήσεως του κεντροαριστερού Ν. Πλαστήρα), με την κατάργηση των πιστοποιητικών κοινωνικών φρονημάτων και με τη βαθμιαία ένταξη στη νομιμότητα όλων των προσωπικοτήτων της Αριστεράς, η οποία, ακόμη και διά των όπλων είχε προσπαθήσει ανεπιτυχώς να υπαγάγει την Ελλάδα στο θλιβερό μπλοκ των χωρών του υπαρκτού σοσιαλιστικού ολοκληρωτισμού».

Μετά το πέρας της ομιλίας μου, ο παριστάμενος σεμνός αριστερός αγωνιστής και τότε εκδότης της εφημερίδας Αυγή», αείμνηστος πια Λευτέρης Βουτσάς, με τον οποίο, παρά τις ιδεολογικές διαφορές μας, μας συνέδεε αμοιβαία εκτίμηση, μου είπε:

Σωστά αυτά που είπες, αλλά παρέλειψες και κάτι σημαντικό που ίσως δεν ξέρεις. Οτι για να δεχθεί να αναλάβει τον σχηματισμό κυβερνήσεως ως πρωθυπουργός ο Καραμανλής ζήτησε από τον Παύλο να συμφωνήσει: α) Να σταματήσουν οι εκτελέσεις ακόμα και των ήδη καταδικασμένων σε θάνατο κομμουνιστών, και β) να του επιτραπεί να καταργήσει βαθμιαία όλους τους νόμους εκτάκτου ανάγκης που είχαν θεσπιστεί από την εποχή του Εμφυλίου πολέμου που μόλις είχε λήξει και που συνέχιζαν να ισχύουν και μετά την ήττα του Δημοκρατικού Στρατού».

ΕΚΠΛΗΚΤΟΣ ο βασιλιάς Παύλος –πάντα κατά την αφήγηση Βουτσά– παρατήρησε: Δηλαδή μου βάζετε όρους για να αναλάβετε πρωθυπουργός;». Οχι όρους, μεγαλειότατε», απάντησε. Αλλά τα θεωρώ αυτά αναγκαία προϋπόθεση για να κυβερνήσω επιτυχώς τη χώρα».

Ο βασιλιάς τελικά συγκατάνευσε και ο Κ. Καραμανλής ορκίστηκε για πρώτη φορά πρωθυπουργός το 1956».

Ο παρακαθήμενος Λεωνίδας Κύρκος επιβεβαίωσε τα λεγόμενα από τον Λευτέρη Βουτσά και, όταν έκπληκτος κι εγώ ρώτησα και γιατί δεν το λέτε δημόσια και δυνατά ώστε να το μάθει και ο παραπληροφορημένος λαός;», έλαβα την απάντηση:

Ε, δεν μπορούμε και να διατυμπανίζουμε τις προσφορές του Καραμανλή προς την Αριστερά… Ας το κάνει η δική του παράταξη»…

Αυτά για την ιστορία…

ΝΑ, λοιπόν, τι σημαίνει Δεξιά», προσθέτουμε εμείς.

ΚΑΙ όμως, η ανίατη επικοινωνιακή ανικανότητα της Ν.Δ. επιτρέπει και σήμερα ακόμα στους φαύλους πλην κυρίαρχους προοδευτικούς» και ψευτοαριστερούς να αναμασούν το βλακώδες σύνθημα (με την αρνητική του έννοια):

– Ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει Δεξιά!..

Πως ν’ αντιληφθούν οι σημερινοί νέοι τι πράγματι σημαίνει Δεξιά», όταν η Φιλελεύθερη Παράταξη ουδέποτε μπήκε στον κόπο να τους κάνει μια συστηματική ενημέρωση;

Κώδικα DaVinci (ίσως πολύ φασαρία για το τίποτα;)

Τελευταία βλέπουμε αντιδράσεις από την Εκκλησία για την προβολή μιας κινηματογραφικής ταινίας που βασίζεται στον ομότιτλο βιβλίο του Dan Brown. Βλέπουμε επίσης και αντιδράσεις από την αντίθετη πλευρά, ενάντια στις αντιδράσεις της Εκκλησίας. Που βασίζονται αυτές οι αντιδράσεις; Στο ότι πιστεύουν ότι το βιβλίο είναι ιστορική μελέτη με αληθινά (κατ' ερμηνεία) γεγονότα. Δεν είναι όμως έτσι.

Το βιβλίο αυτό είναι μυθιστόρημα με φανταστική πλοκή. Ως τέτοιο πρέπει να αντιμετωπίζεται και να προβάλλεται. Βρήκαν όμως ευκαιρία οι πολέμιοι του Χριστιανισμού να το παρουσιάσουν ως Ιστορικό ντοκουμέντο; Ισως. Υπερβολική και αναίτια αντίδραση από την πλευρά της Εκκλησίας; Ίσως. Τί θα γινόταν αν το βιβλίο αναφερόταν στην ζωή του Μωάμεθ για παράδειγμα; Θυμηθείτε μόνο την πρόσφατη έκδοση γελοιογραφίας με τον προφήτη Μωάμεθ στην Δανία και θα έχετε την απάντησή σας. Υπερβολές; Ίσως.

Μήπως τελικά γίνεται πολύ φασαρία για το τίποτα; Ίσως.

Σημείωση: Την ταινία θα την δω σίγουρα, και δεν πρόκειται να κλονίσει την πίστη μου, όπως δεν το έκανε και το πολύ καλό βιβλίο.

Η υποψηφιότητα του ΠΑΣΟΚ στην υπερνομαρχία Δράμας - Καβάλας - Ξάνθης

Ομολογώ ότι η επιλογή του κ. Παπανδρέου με εξέπληξε στην αρχή. Δεν μπορούσα να καταλάβω γιατί έβαλε υποψήφιο έναν άνθρωπο που δεν έχει πιθανότητα να κερδίσει την υπερνομαρχία. Η νεαρή αυτή γυναίκα (μόλις 27 ετών), η κυρία Γκιουλμπαέζ Καραχασάν, μπορεί να είναι ενεργό μέλος του κόμματός του, αλλά εκτός του ότι είναι άγνωστη, εκτός του ότι δεν μπορεί να έχει την πείρα, εκτός του ότι είναι Μουσουλμάνα στο θρήσκευμα, είναι και γυναίκα, πράγμα με το οποίο οι Μουσουλμάνοι έχουν πρόβλημα.

Μετά από την τελευταία διαπίστωση, μου ήρθε η επιφοίτηση!!! Ο κ. Παπανδρέου θέλει να κάνει όσο το δυνατόν μεγαλύτερη εντύπωση, να προκαλέσει συζητήσεις και αντιδράσεις κυρίως από στελέχη της κυβέρνησης. Το αστείο είναι ότι το κόλπο έπιασε.

Η αντίδραση του υπουργού Μακεδονίας-Θράκης ήταν τελείως λανθασμένη. Από την στιγμή που η κυρία Καραχασάν είναι Έλληνας πολίτης δεν χρειάζεται βέβαια να δηλώσει ότι είναι Ελληνίδα.

Από την άλλη, τα ίδια τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ έχουν αντιρρήσεις, αλλά παίζουν το επικοινωνιακό παιχνίδι γιατί μόνο από αυτό μπορούν να κερδίσουν.

Εύχομαι βέβαια καλή τύχη στην κυρία Καραχασάν, και ελπίζω να είναι έξω από αυτό το επικοινωνιακό παιχνίδι.

Έλλην, το πολιτικό ον.

Το ημερολόγιο αυτό θα είναι μια καταγραφή γεγονότων και καταστάσεων με πολιτικά σχόλια. Θα προσπαθώ να τεκμηριώνω όσο το δυνατόν περισσότερο τις απόψεις μου, και θα μπορείτε να αφήνετε σχόλια ή να μου στέλνετε την δική σας δημοσίευση.

Ανήκω στον λεγόμενο συντηρητικό χώρο (ο οποίος μόνο συντηρητικός δεν είναι) και για αυτό τα πολιτικά μου σχόλια θα έχουν αυτή την κατεύθυνση, όπου βέβαια είναι αναγκαίο. Αυτό το λέω γιατί κανένας πολιτικός χώρος κατά την γνώμη μου δεν έχει το αλάνθαστο, και θα δείτε ότι σε κάποια θέματα πιθανόν οι απόψεις μου να έχουν άλλη χροιά.

Ευχαριστώ,
Βασίλης Περαντζάκης.